Dibay Medya bünyesindeki Bursa Haber Gazetesi’nin 69. kuruluş yıldönümü bu akşam Çekirge’deki Gönlüferah Otel’de kutlanacak. Gururluyuz, mutluyuz… da, 69 yıllık tarihinde Bursa Haber çatısı altında verdiğim mesai çok uzun değil… 1989 yılında adı henüz Hakimiyet iken sadece 1 ay ve 4 Kasım 2013’ten buyana aralıksız… Ancak Bursa Haber gazetesinde 1 aylık mesaimin, çocuklara, torunlara ya da mesleğin çömezlerine anlatılacak yanı var.

Askerlik görevine, Cumhuriyet Gazetesi Bursa Bürosu muhabiriyken gitmiştim. Dönüşte yeniden orada çalışmayı düşünmüyordum. Temsilci ile bazı tatsızlıklar yaşamıştık. Dönüşte nerede çalışacağımı bilmiyordum. Yerel gazeteleri, İstanbul gazetelerinin bürolarını ziyaret edip, nabız yoklamaktı amacım. Acaba hangisi beni işe alırdı, alırlarsa ne kadar maaş verirlerdi? İlk ziyaretimi, 1989 yılında Heykel Kafkas’ın hemen üst tarafında Basak Caddesi’nde bulunan Hakimiyet Gazetesi’ne gerçekleştirdim. Yazıişleri Müdürü Ahmet Emin Yılmaz ağabeyle konuşurken, askerliği bitirip geldiğimi söyledim. Nerede çalışacağımı sordu. Henüz kimseyle görüşmediğimi söyledim.

“Gel bizde çalış o zaman” dedi, “Olur” dedim ve başladım.

Benim Hakimiyet Gazetesi’nde çalışmaya başladığımı duyan Bursa Hakimiyet’teki ağabeyler bastı fırçayı. “Niye bizimle konuşmadan gittin?” diye…

Sonra dediler ki, “Bak nasıl olsa Gemlik’te oturuyorsun. Gemlik’te Bursa Hakimiyet’in bürosu boş. Geç oraya” dediler. İkna etmek için de, “Bir İstanbul gazetesi, bir ajans ve TRT muhabirliği de yaparsın, Bursa’da bir muhabirin aldığı maaşın 3-4 mislini kazanırsın” dediler. Kabul edip gittim. Gerçekten de öyle oldu… Bir ay sonra kaçıp gitmem, başta Ahmet Emin Yılmaz Ağabeyim olmak üzere, Hakimiyet Gazetesi’nin diğer yöneticilerine de ayıp ettim ama ben emeğimi satıyordum ve daha çok veren ve daha iyi koşullar sunan yeri tercih etmeliydim.

Bana kırılmamışlar ki Ahmet Ağabey ve diğer meslektaşlarımla diyaloğum hep sürdü. Hatta Gemlik muhabiriyken bir gün yine ziyaretlerine gittiğimde haber müdürü İsmail Akgül, ilçeden haber atlamama gönlü razı olmamış ki, “Sen geziyorsun buralarda. Gemlik’ten bomba gibi haber atladın” dedi. Daktiloda yazdığı habere baktım. “Gemlik’in Adliye Köyü’nde gökten soba büyüklüğünde yeşil renkli buz düştü!”

İnanmadım. Eğleniyorlar diye düşündüm. Herhalde benden intikam alıyorlardı. İçim rahat etmedi. Gemlik’e döndüm. Olay doğruydu. Geç vakit de olsa haberi toparladım.

Ertesi gün İl Hıfzıssıhha’ya tahlile gönderilecek buz sağlık ocağında buzdolabına konulmuştu. Akşam vakti sağlık ocağı görevlisini lojmandan kaldırıp, fotoğrafını çekerek gazeteye yetiştirmiştim. Haberi atlamaktan kurtuldum. Üç gün sonra, buzun tahlil sonucunu tüm gazetelere atlatan da ben oldum. Buz, bir uçaktan düşen, tuvalet atığıydı!

İşin en çarpıcı tarafı da, bana haberi atlatan ilçe muhabiri arkadaşlardan birinin, yeşil renkli buzun tadına baktığını çok sonra öğrenmem oldu. Gülmekten kasığım patlayacaktı.

Anılar, anılar!

Şimdi gözümde canlandılar. Çok yaşa Bursa Haber!