İnsan için hata, hayatın doğal akışında var. Bu sebeple, dün akşam Trabzonspor’a armağan edilen bir ve kaybedilen iki puanın faturasını Serdar Aziz’e çıkarmak hakkaniyetli olmaz… Başlığa bakıp da böyle bir fatura kestiğimi düşünmeyin…
Lige iyi bir başlangıç yapıp Beşiktaş maçıyla birlikte peş peşe şanssızlıklar yaşayan Bursaspor için dönüm maçıydı Trabzon mücadelesi… Galibiyet durumunda, başa güreşmek için ya yola devam denecekti ya da taraftarın bu seneye ilişkin umutları sönecekti.
“Evdeki malzeme”yle zaman zaman mükemmel sofralar hazırlayan Ertuğrul Sağlam, Trabzon için de donatmıştı sofrayı… Konuğun, Şampiyonlar Ligi’nde yediği son yemek midesini bozmuştu. O nedenle tadı yoktu pek… Bursaspor için bir fırsattı bu…
Yeşil Beyazlıların ilk yarıdaki performansı mis gibi gol kokuları yaydı tribünlere… Taraftar iştahla gol bekliyordu. Lakin o müthiş lezzetin tadına varabilmek için 51. dakikayı beklemek zorunda kaldı. Zor da olsa gelen golde her ne kadar Sestak’ın imzası olsa da, o muhteşem tabağı Trabzon fırınından adeta elleri ayakları yanarak çıkaran Ozan İpek’ti…
Bursaspor ağzını şapırdatırken, konuk ekibin boş midesinin salgıladığı asit Meksika biberi etkisi yaptı. Saldırmaya başladı. Bursaspor savunması, pozisyon bulmalarını engellese de 71. dakikada Serdar Aziz’in Scott Carson’a geri pası kısa düşünce, Burak Yılmaz’a gün doğdu. Ayağını Carson’a takarak artistik bir şekilde attı kendini… Haliyle hakem Süleyman Abay da penaltı noktasını gösterdi.
Burak’ın golü eşitliği sağlamakla kalmayıp, Vakfıkebir Ekmeği gibi Meksika biberinin de acısını aldı.
Lig maratonu daha uzun… Karalar bağlamak yersiz. Fakat Bursaspor’un iş bitirici oyunculara ihtiyacı var. Onlar da pazara çıkarak bulunur.
Yoksa “alo market”e verilecek siparişle kapıya getirilen hıyardan genellikle cacık bile olmuyor!
