Kutsal ramazan ayının kendine has gelenekleri varsa, bizim de her ramazanda, bayramda mani geleneğimiz var. Büyükşehirlerde davulcular artık mani filan okumuyor. Vuruyor tokmağı, hızla geçip gidiyor. Hele çok katlı yapılaşmaların olduğu bölgelerde davulun sesi duyulmuyor bile.. Neyse.. Hadi başlayalım..

* * *

İşte size ramazan manisi

Yağlı olmasın iftar yahnisi

Olur sonra sağlığın manisi

Huzur dolsun herkesin hanesi

* * *

Hiç sevmem ben ahmağı

Hadi bakalım ahçı yamağı

Güzel olsun yemeği

Davulcu vursun tokmağı

* * *

Yaptık alışverişi pazardan

Cüzdan geçti hızardan

İsraf eden korksun azardan

Şükredin, Allah korusun nazardan

* * *

Sıcakta edemiyor kimse hareket

Kalmıyor bedende zarafet

Oruç, bu sıcakta maharet

İftar sofralarına geliyor bereket

* * *

Eşekler tepişir ahırda

Benim halkım kahırda

İyilik olsun her satırda

Kitleyelim ağızları sahurda

* * *

Bakıyorum yozlaşmaya keraheten (1)

Gönül başka, dil başka siyaseten

Söyleyelim her şeyi sarahaten (2)

Hem de hiç çekinmeden defaten

* * *

Sayılı gün geçer, gelir bayram

Müslüman Kâbe’de giyer ihram (3)

Ramazanda yapın yoksula ikram

Dikkat edin yemeyin haram

* * *

Almasın kimse gemi azıya

Bakmayalım artık maziye

İleri, dönmeyelim geriye

İftar sonrası çıkalım geziye!

 

SÖZLÜK

1- keraheten (iğrenerek)

2- sarahaten (açıkça)

3- Hacıların örtündüğü dikişsiz elbise